hello Warsaw!

Na wstępie chciałabym Was bardzo, bardzo mocno przeprosić za nie dodawanie postów, po prostu ostatnimi czasy miałam dosłownie urwanie głowy i trudne chwile. Brak czasu? owszem, jak i brak 'materiałów'. Chcę ciepłych swetrów i grubych szalików. Wirowania płatków, wirowania wśród płatków, wirowania. Kłucia w płucach. Zmarzniętych uszu. Imbiru. Chowania w rękawiczkach dłoni pragnących innych dłoni. Przyśniło mi się, że dotykałam śniegowych chmur. W piątek wróciłam z 3 dniowego pobytu w Warszawie i z tejże okazji mogę dodać kilka zdjęć, takich zwykłych a'la backstage. Było na prawdę w porządku, pomijając warunki w pokojach, ale to nic. ważne, że było jak dawniej, a może nawet lepiej, tak inaczej. żałuję tylko, że 'wszystko co dobre kiedyś się kończy' Chcę na dłużej miasta, gdzie wiosna spaliną oddycha albo innych miejsc, gdzie samotność jest oczywista bardziej niż tu, gdzie człowiek czuje się spełniony.




outfit Sylv:





Też macie takie wrażenie? że prawdziwą rzadkością jest spotkać dobrze ubranego chłopaka? w małych miastach to raczej norma. Mam nadzieję, że nikogo nie urażę tym zdjęciem, ze nikt nie pomyśli, że jestem żenującą parodią samej siebie, bo nie znam tego Pana, ale siedząc pod kolumną Zygmunta dostrzegłam kogoś ubranego idealnie, a do tego sprawiał wrażenie jakby pozował i ogólnie wszyscy potajemnie robili mu zdjęcia (jednak na żywo i tak wyglądał lepiej :-D) Elegancja przychodzi z wiekiem. Szkoda, że nie wszyscy dorastają.